Neden Yazıyorum?

Çocukluğumu ömrümün sonuna dek canlı tutabilmemin tek yolu çocuklar için yazmak. Kitaplarımda anlattığım her çocuğu yaşıyorum. Mutlu çocuk, mutsuz çocuk, seven çocuk, öfkeli çocuk, yaramaz çocuk, uslu çocuk, korkak çocuk, kahraman çocuk... Hepsi içimde ve hepsi yazdıklarımda.

Bana benzeyen ve bana benzemeyen insanları anlattım, size benzeyen ve size benzemeyenleri... Yakınlaştırmak istedim ötedekileri, uzaktan bakmak istedim yakınımdakilere, daha iyi görebilmek ve gösterebilmek için.

Dünya iyi bir gezegen olsun istiyorum. Bu da üzerinde yaşayanların iyi olmasıyla mümkün. İyi olmak ise başkalarını tanımak ve anlamaktan geçiyor. Başkalarını ve kendimizi tanımanın en iyi yolu da okumak.

Romanlar, öyküler, masallar okuyan her çocuk kendini başkalarının yerine koyabilmeyi öğrenir. Doğuştan varolan bencilliği kitaplarla azalır. Bencil, kıskanç, hırçın, doyumsuz insanların çoğalmasını istemiyorum. Bu olumsuz özellikleri giderebilecek en iyi ilaç çocukluktan başlayarak okunan kitaplardır.

YAZMASAM OLURDU

Yazmasam olurdu, ama bir çift göz, bir çift ayak, bir çift kulakla tamamlardım hayatı. Yazdığım için yüzlerce göze, yüzlerce kulağa ve kırkayağı sollayan ayaklara  sahip oldum. Her yeri görüyor, her sesi duyuyor, her yere gidebiliyorum; üstelik odamdan da çıkmıyorum.

Yazmasam olurdu; ama kitap fuarında yirmi yaşlarında bir üniversiteli tam karşımda durup ‘Kırmızı Kartal’ı unutamıyorum.” demezdi. Böyle bir zaman dilimini paylaştığımız için gözlerimiz karşılıklı nemlenmezdi.

Yazmasam olurdu, neden olmasın? Kargalara yine aynı sempatiyle bakardım ama Mavi Karga’yla tanışamazdım. Kırmızı bir telefon kulübesinde Yuan Huan kimliğimle hikâyeler anlatamazdım.

Yazmasam olurdu, ama bu kadar uzun yaşayamazdım, ömrüm kısa olurdu.

Yazmasam olurdu, yine bitpazarlarına giderdim,  türlü insanların hikâyesine kulak verirdim, ama pazar dağıldığında hikayeler çer çöp içinde yapayalnız kalırdı. Onları, hak ettikleri temiz sayfalara davet edemezdim.

Yazmasam olurdu, ama zamanımın çoğu Google’da ve YouTube’da arama yapmakla geçerdi. Arama cümlem hep şu olurdu: “Karın ağrısı nasıl geçer?”

Yazmasam olurdu, cezaevlerindeki çocukların ve gençlerin hâlini yine gözümün önüne getirebilirdim ama cezaevi müdürlüğünden bir davet bekleyemezdim, yazarak içeri giriş bileti elde ettim.

Yazmasam olurdu, ama yalnızca kimliğimdeki kişi olarak yola devam ederdim. Yazdığım için pek çok kimlik edindim, hiçbiri sahte değildi. Bazen yedi, bazen yetmiş yedi yaşında oldum; bazen ağaç, bazen karga, bazen robot, bazen insan olarak aylar yıllar geçirdim.

“Yazmasam olmazdı.” diyemiyorum, hiçbir şeyi bu kadar yüceltmemek gerektiğini düşünenlerdenim, iyi bir terzi de olabilirdim, iyi bir bahçıvan da, ama yazarak hepsi olabileceğimi keşfettim, bu yolu seçtiğim için hiç pişman değilim.

ÖDÜLLERİ

En kıymetli ödül aşağıdakilerden hiçbiri değildir. Fuarlarda ve okul buluşmalarında okumayı sevmeyen kimi çocukların kulağıma fısıldadıkları şu cümledir:
"Ben okumayı sevmezdim, sizin kitabınızla değiştim."
Hindi gibi kabarmam bu yüzdendir :)  

 1- FASULYEM BULUTLARA ÇIKAMAZ çocuk öyküleri, 1996 Çankaya Belediyesi ve Damar Edebiyat Dergisi, çocuk öykü yarışması, 1. lik ödülü, (Bu kitap daha sonra SAAT CANAVARI adıyla yayınlandı.

2- AYAKKABI GÖTÜREN KÖPEK, çocuk öyküleri, İzmir Özgür Eğitim Yayınları, öykü mansiyon ödülü, 1996 

3- SALİH DEDE’NİN SİHİRLİ PİPOSU 1997 Bu Yayınevi Çocuk Öykü Ödülü, Mansiyon (Bu kitap daha sonra DEDEMİN SİHİRLİ DÜKKÂNI adıyla yayınlandı.)

4- SINIFTA KALANLAR OKUL AÇTILAR, çocuk romanı, Eğitim-Sen, 1998, ikincilik ödülü

5- ÇINAR AĞACINDAKİ GİZLİ GEÇİT, masal, 1998, Bu Yayınevi, mansiyon ödülü

6- CAM AŞKI, çocuk filmi senaryosu, Kültür Bakanlığı “23 Nisan ve Çocuk” konulu senaryo yarışması, mansiyon ödülü, 1998

7- ANADOLU ATEŞİ Radyo Tiyatrosu, TRT 1.lik ödülü, 1999

8- GERÇEKLE BÜYÜMEK DÜŞLERLE YÜRÜMEK gençlik romanı, 1999 Bu Yayınevi, ikincilik ödülü

9- ANNEMİN KOKUSU, çocuk romanı, Halkevleri , 1999 birincilik ödülü (Bu kitap daha sonra YALANCI PORTAKAL adıyla yayınlandı.)

10- BAY YALNIZ VE BAYAN SÜTLAÇ (radyo tiyatrosu) TRT 1999, ikincilik ödülü.

11- TUNA’NIN BÜYÜLÜ GEMİSİ, çocuk öyküsü, Tudem, 2003, birincilik ödülü

12- KIRMIZI KARTAL çocuk öyküsü, Tudem, 2003, birincilik ödülü

13- SİSİN SAKLADIKLARI, roman, Tudem 2004 ikincilik ödülü

14- Uzun Dalga 171 kHz (radyo tiyatrosu) 2005 yılı TRT’den mansiyon ödülü

15- KAPİLAND’IN KOBAYLARI, roman 2006 Tudem birincilik ödülü

16- SINAVSIZ HAVA SAHASI tiyatro, 2010 mansiyon ödülü, İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti Ajansı 

17- ŞENKO’NUN KANATLARI, Radyo tiyatrosu, TRT 2007 mansiyon ödülü

18- GÜLTEN DAYIOĞLU ÇOCUK VE GENÇLİK EDEBİYATI VAKFI 2013 ÇOCUK ROMANI ÖDÜLÜ (Mezarlıktaki Gölge KOMŞUMUZ ÇOK ACAYİP )

19- İTALYA'DA 2024 RODARİ ÖDÜLÜ Yuan Huan'ın Kulübesi'ne verildi.